معنی وادار کردن

وادار کردن. [ک َ دَ] (مص مرکب) واداشتن. (یادداشت مؤلف) (ناظم الاطباء). مجبور کردن. ناگزیر کردن. ناچار کردن. الزام. (یادداشت مؤلف). رجوع به واداشتن و الزام شود. || ترغیب کردن. تحریک کردن برانگیختن. رجوع به کلمه های مزبور شود. || نگاه داشتن. (ناظم الاطباء). || ایستاده کردن کاروانیان است چارپایان خود را در میان راه برای آب انداختن یعنی بول نمودن و کمیز انداختن. (آنندراج، از فرهنگ ترکتازان).

وادار. (اِمص مرکب) برانگیختن. بر کاری داشتن. تشویق. || بازایستاده شدن است از رفتار. (آنندراج از فرهنگ ترکتازان). || بازداشت. منع. نهی. || حفظ. (ناظم الاطباء).

Browbeat, Coerce, Compel, Constrain, Dragoon, Force, Hustle, Impel, Provoke, Push, Urge

zorlamak

مجبور کردن، ناچار کردن

برانگیختن، بازداشت، منع، حفظ

تحریک کردن، برانگیختن، مجبور کردن. [خوانش: (کَ دَ) (مص م.)]

(ص.) ناگزیر به انجام کاری یا پذیرش چیزی.

ویژگی آن که به کاری واداشته‌شده،
* وادار کردن: (مصدر متعدی)
کسی را به کاری برانگیختن، تحریک کردن،
مجبور کردن،

‌الزام

نشاندن

ادفع، ارغم، افرض، اقنع، التزم، حرض، له

حرض

صنع

اجبر، زحام

حافز

الزام، مجبور، ملزم، تحریص، تحریک، تشویق

486